A gaita de fol foi un dos instrumentos máis apreciados pola aristocracia e os músicos diletantes na Francia do século XVIII. A súa popularidade debeuse ó papel que este instrumento tiña nos espectáculos celebrados na corte, nos que era empregada
como símbolo da vida pastoral. Esta temática estivo moi en voga na época, onde as clases elevadas tiñan unha visión idealizada da vida rural.
Neste contexto, no que unha gran cantidade de membros da alta sociedade querían tocar o instrumento, aparecen dous tratados para a súa aprendizaxe. Deles, o máis importante é o escrito por Jacques Hotteterre. O tratado está pensado para
principiantes que queren comezar a tocar a gaita e nel explícanse dende as técnicas básicas ata a ornamentación. Neste traballo analízanse aqueles aspectos que teñen
que ver tanto coa técnica da gaita como coa interpretación musical.

Palabras chave / Key words: Jacques Hotteterre, Méthode pour la Musette, música francesa do s. XVIII, técnica da gaita, ornamentación

In the 18th century in France, the bagpipe was one of the most regarded musical instruments by the noble non-professional and amateur musicians. The rise in popularity of the instrument came about as a result of its use in the pastoral diversions that took place at Court.
One source of evidence of the bloom in popularity of the bagpipe is the edition of method books for self-instruction. The most important of them is the Méthode pour la Musette, written by Jacques Hotteterre. This treatise is intended for those beginners who want to start playing the bagpipe and it covers everything, from basic techniques to ornaments. In this dissertation, those aspects related to playing techniques and musical interpretation are analysed.